Περίπατος στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής-Το Θυσιαστήριο της Λευτεριάς

Χτες, Τρίτη 21 Φλεβάρη 2017 κάναμε τον καθιερωμένο περίπατο όχι στη γειτονιά μας, αλλά στην Καισαριανή, για να επισκεφτούμε το χώρο του Σκοπευτηρίου. Μαθητές (αναμενόμενο) και καθηγητές δεν είχαμε επισκεφτεί άλλη φορά το Σκοπευτήριο και ομολογούμε ότι ο χώρος μάς κέρδισε με την ιστορία και την υποβλητικότητά του, όπως θα δείτε κι εσείς στη συνέχεια.



Αρχικά, επισκεφτήκαμε το Μουσείο  που βρίσκεται στο χώρο (πρώην βασιλικοί στάβλοι, κτισμένοι το 1910!). Εκεί τόσο η φύλακας όσο και ο ξεναγός, κ. Γιώργος, μας έκαναν μια σύντομη  αναφορά στην ιστορία της Καισαριανής ως χώρου εγκατάστασης προσφύγων (προφανείς οι ομοιότητες με την ιστορία της δικιάς μας Νέας Ιωνίας), στην έναρξη της Αντίστασης και στην ιστορία του Σκοπευτηρίου ως τόπου εκτέλεσης των αγωνιστών και αντιφρονούντων (Ελλήνων αλλά και Ιταλών και 2 Γερμανών που αρνήθηκαν να εκτελέσουν αγωνιστές!). Είδαμε ένα από τα όπλα με τα οποία εκτελούσαν τους αγωνιστές, καταλόγους με τους εκτελεσθέντες (συμμαθητής μας βρήκε τρεις νεκρούς με το επώνυμό του!), ένα γλυπτό και μια σύνθεση αφιερωμένη κυρίως στους νέους σε ηλικία εκτελεσθέντες (ο μικρότερος μόνο 14 ετών! έκλεβε όπλα από τους Γερμανούς, τα τύλιγε σε πανιά που τα έκανε τόπι και τα έριχνε στο ρέμα, στην Καλλιθέα για να τα πάρουν οι αντιστασιακοί).


Ο δικός μας Λευτέρης απήγγειλε ποίημα του Ρίτσου αφιερωμένο στους νεκρούς του Σκοπευτηρίου και μας συγκίνησε όλους! (πηγαίνετε στο τέλος της δημοσίευσης για=να συγκινηθείτε κι εσείς)

Ο πίνακας που αναφέρεται στην τελευταία, μαζική εκτέλεση 200 αγωνιστών, την Πρωτομαγιά του '44

ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ. Το μνημείο, λιτό και απέριττο. Οι δυό πλάκες όρθια στημένες να συμβολίζουν τη ψυχική ανάταση των εκτελεσθέντων που όρθιοι, ψέλνοντας τον Εθνικό Ύμνο αντιμετώπιζαν τον θάνατο. Το αυλάκι-ρυάκι που καταλήγει στη λίμνη αίματος όσων θυσιάστηκαν για την Ελευθερία της Πατρίδας.

Ο διάδρομος που οδηγεί στον χώρο εκτέλεσης

Αυτή την ίδια πόρτα περνούσαν οι μελλοθάνατοι βαδίζοντας προς τον χώρο εκτέλεσής τους.

 

Ο χώρος εκτέλεσης στο βάθος με τα συμβολικά 20 φυτεμένα κυπαρίσσια.

 

Επίσκεψη στο Ψηφιακό Μουσείο Πλάτωνα

 Μια καταπληκτική βόλτα κάναμε σήμερα με τη θεωρητική κατεύθυνση της Γ λυκείου, στο ψηφιακό Μουσείο του Πλάτωνα, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Παίξαμε με την ψυχή μας, διασκεδάσαμε κάνοντας επανάληψη και στην ύλη των πανελληνίων και για μια ακόμη φορά διαπιστώσαμε πως η μάθηση δεν αντιμάχεται υποχρεωτικά την ψυχαγωγία!!
..... Και μετά το πνεύμα, θρέψαμε και το σώμα με υπέροχα γλυκά, μαζί με υπέροχη κουβέντα!

Η τιμή και το χρήμα -Δέκα χρόνια μετά (7)

Εκδοχή 8η ή μήπως 9η; Έχω χάσει το λογαριασμό, μπράβο στα παιδιά μας!!!!!!!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Εκεί οι δρόμοι του Ανδρέα και της Ειρήνης χώρισαν και ο καθένας διάλεξε τον δικό του. Η Ειρήνη αποφάσισε να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, ώστε να μην έχει ανάγκη κανέναν…ένα βράδυ λοιπόν μπήκε κρυφά σε ένα από τα πλοία που μεταφέραν τα λαθραία εμπορεύματα και πήρε τον δρόμο για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

  Η βάρκα ήταν ιταλική και έδεσε στην Ιταλία, συγκεκριμένα στην Βενετία. Τις πρώτες μέρες της στην ξενιτιά τις πέρασε γυρνοβολώντας το βράδυ στα σοκάκια αποφεύγοντας τους μεθυσμένους άντρες. Την στεναχωρούσε ιδιαίτερα το ότι ζούσε στην πλουσιότερη εμπορική πόλη στον κόσμο εκείνη την περίοδο και αυτή δεν είχε ούτε μισό τάλαρο. Αναγκασμένη πλέον να ζει στους δρόμους και να τρώει από τα σκουπίδια των εστιατορίων , μια μέρα, ενώ ήταν έτοιμη να τα παρατήσει το άστρο της τύχης της έλαμψε. Ένας άνθρωπος την λυπήθηκε και της αποκρίθηκε στα ιταλικά ‘’ Μπορώ να σας βοηθήσω; Έχετε χαθεί;’’. Εκείνη απάντησε τότε στα ελληνικά με σκυμμένο το κεφάλι: ‘’ Να χαρείτε του λόγου σας δεν μιλάω ιταλικά!’’ Αυτός ξαφνιασμένος είπε : ‘’Ελληνίδα είσαι μωρέ; Τι γυρεύεις εδώ μονάχη σου;. ‘’Τι να σας εξηγώ τώρα..’’ είπε εκείνη με λυπημένο βλέμμα γεμάτο απελπισία. ‘’ Έλα μαζί μου να σε φιλέψω κάτι σπίτι μου.’’ Αφού πήγε σπίτι του και του ανέλυσε όλη την ιστορία της και πως βρέθηκε εδώ, εκείνος συγκινημένος της πρόσφερε δουλεία και στέγη στο μαγαζί πατέρα του.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ..

    Η νέα αρχή που τόσο περίμενε η πρωταγωνίστρια μας, επιτέλους έφτασε. Το νέο της αφεντικό, συνονόματος του παλιού της έρωτα, ο Ανδρέας την έριξε κατευθείαν στα βαθιά. Της έμαθε την γλώσσα και σύντομα κατάφερε να ανέβει στην ιεραρχία του ‘’μαγαζιού’’ που στην πραγματικότητα μόνο μαγαζί δεν ήταν καθώς ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση εμπορίας ζάχαρης στην Ευρώπη! Μέσα σε λίγους μόνο μήνες είχε καταφέρει να γίνει διευθύντρια οικονομικών, η μάλλον συνδιευθύντρια γιατί έως τότε τον κλάδο αυτό τον ήλεγχε ο Ανδρέας από μόνος του ,πράγμα που σήμαινε ότι θα περνούσε αρκετό χρόνο μαζί του.

Ο 1^ΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ

Το τέλος του πρώτου χρόνου στην Βενετία βρίσκει την Ειρήνη λίγο πριν  τον γάμο της  με τον Ανδρέα, οι οποίοι είχαν συνάψει δεσμό για αρκετούς μήνες. Πλησίαζαν Χριστούγεννα και η Ειρήνη είχε αποφασίσει  να επισκεφθεί την πατρίδα της ,για τις γιορτές, μετά από καιρό ,επειδή την είχε πεθυμήσει. Τελικά, βρήκε ελεύθερο χρόνο από την επιχείρηση που πλέον έλυνε και έδενε στο χώρο του εμπορίου ζάχαρης και επισκέφθηκαν την Κέρκυρα με τον Ανδρέα.

 Αυτό που έμελλε να αντικρίσει όμως δεν είχε καμιά σχέση με αυτό που άφησε όταν έριξε μαύρη πέτρα πίσω της και  έφυγε από την Κέρκυρα . Η οικογενειακή της κατάσταση είχε αλλάξει εντελώς. Η μητέρα της της τα διηγήθηκε όλα: ‘’Παιδάκι μου άκου να δεις, όλο αυτό τον καιρό που έλειπες άλλαξαν πολλά. Λίγες εβδομάδες αφότου έφυγες, ένα βράδυ, και ενώ οι αδερφές σου φυλάγαν το σπίτι ,αφού ο πατέρας σου ως συνήθως μεθούσε και γλένταγε στην ταβέρνα και εγώ δούλευα νυχτερινή βάρδια, μας λήστεψαν. Οι αδίστακτοι ληστές δεν ήξεραν ότι λήστευαν το πιο φτωχό σπίτι της γειτονιάς και δεν επρόκειτο να βρουν τίποτα. Όταν γύρισα αντίκρισα τις αδερφές σου νεκρές και ο ιατροδικαστής είπε ότι είχαν κακοποιηθεί. Πράγμα που επιβεβαίωσαν και οι γείτονες από τις φωνές που άκουσαν. Ο πατέρας σου θεωρούσε ότι το φταίξιμο ήταν δικό μου και δεν μου το συγχωρούσε. Ώσπου ένα βράδυ, αφότου με εξευτέλισε βρίζοντας με ,με μια ανάσα του που έζεχνε κρασί, έπειτα με ξυλοφόρτωσε λες και ήταν κτήνος. Για καλή  μου τύχη περνούσε απ’ έξω ο Αντρίκος που πήγαινε στο λιμάνι για τις γνωστές δουλειές και με γλύτωσε από του Χάρου τα δόντια. Όμως το τίμημα που μια ζωή μου ζητούσε να του πληρώσω για να σε πάρει τελικά το πλήρωσε αυτός. Ο αθεόφοβος ο πατέρας σου ,σαν τώρα το θυμάμαι, τον στραγγάλισε με τα γυμνά του χέρια. Τέλος, πρόφτασαν να έρθουν οι αρχές προτού ερχόταν και εμένα η σειρά μου μετά το παλικάρι. Τώρα πια έχω απομείνει μονάχη να είμαι ο περίγελος του νησιού και να κλαίω την μοίρα μου.’’ Της Ειρήνη δεν μπορούσε να το χωρέσει ο νους της για το τι είχε μόλις ακούσει. Εντέλει αποφάσισε να πάρει την μητέρα της πίσω στην Βενετία και αφού άφησε μερικά λουλούδια στον τάφο του πρώτου της έρωτα, έτσι έπραξε.

Στην Βενετία όλοι τους ασχολούνταν με τις πυρετώδεις προετοιμασίες  για τον γάμο, πράγμα που βοηθούσε να ξεχνάει έστω και για λίγο την άτυχη της μοίρα η μητέρα. Όσο η μέρα του γάμου πλησίαζε μια μια οι υποχρεώσεις ολοκληρώνονταν. Η Ειρήνη είχε αγοράσει το εκλεκτό της νυφικό και ο γαμπρός το κουστούμι του. Επίσης και το μέρος που θα γινόταν η εκδήλωση ήταν φανταστικό. Ήταν ένα τρομερό μέγαρο στο Σεράγεβο της Βοσνίας, επαρχίας της Αυστοουγγαρίας, το οποίο είχαν επιλέξει με οικονομικά κίνητρα καθώς η εταιρεία είχε κάνει κάποια ανοίγματα και σε αυτές τις περιοχές και θα ήταν καλή διαφήμιση . Αυτό το μέγαρο ήταν ανάλογο των καλεσμένων που θα φιλοξενούσε, ,καθώς όλη η ευρωπαίκη αφρόκρεμα θα συναθροίζονταν σε αυτό τον γάμο. Εκεί θα βρίσκονταν διακεκριμένες προσωπικότητες όπως ο πρίγκηπας και διάδοχος της Αυστροουγγαρίας μαζί με την γυναίκα του.

Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Όλα ήταν στην πένα. Ο μπουφές ήταν απέραντος και ήταν γεμάτος με σπάνια και εκλεκτά εδέσματα. Το ζευγάρι και τα πεθερικά του έλαμπαν από χαρά, τα οποία είχαν συνάψει και αυτά δεσμό αφού είχε περάσει καιρός από τότε που είχε πεθάνει η μητέρα του Ανδρέα . Οι καλεσμένοι ήταν όλοι ιδιαίτερα κομψοντυμένοι, αλλά περισσότερο από όλους  τους καλεσμένους ξεχώριζε το πριγκιπικό ζευγάρι της Αυστροουγγαρίας. Είχε δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος για τα μέτρα ασφαλείας, γιατί φαινόταν να ‘’κουφοβράζει’’ ένας πόλεμος που ίσως και να ήταν παγκόσμιος. Εν τέλει όμως το ζεύγος έκρινε ότι δεν χρειάζονταν προστασία. Μόλις ξεκίνησε το μυστήριο στο εκκλησάκι του μεγάρου κάτι εντελώς αναπάντεχο συνέβη. Έγινε απόπειρα δολοφονίας κατά του πρίγκηπα. Εκείνος στάθηκε τυχερός καθώς την σφαίρα απορρόφησε το σώμα της Είρηνης τραυματίζοντας την θανάσιμα. Ο δράστης ήταν ένας Σέρβος πανσλαβιστής ο οποίος κατάφερε και το έσκασε χωρίς να συλληφθεί. Η ατυχία της μητέρας συνέχιζε να την ακολουθεί παντού. Μες στην ατυχία τους οι παρευρισκόμενοι του γάμου στάθηκαν και τυχεροί διότι ο θάνατος της Ειρήνης ίσως είχε αποτρέψει έναν παγκόσμιο πόλεμο.

Η ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ

Τελικά, ο πόλεμος δεν αποφεύχθηκε. Στις 28 Ιουλίου ξέσπασε ο ‘’μεγάλος’’ πόλεμος και ο Ανδρέας μαζί με τον πατέρα του και την πρώην κουνιάδα του κατέφυγαν στην Νότια Αφρική για να γλιτώσουν από τον πόλεμο. Ο πατέρας της Είρηνης σκοτώθηκε στην φυλακή σε μια εξέγερση. Εκείνοι εγκαταστάθηκαν εκεί μόνιμα. Ο Ανδρέας συνέχιζε να διαχειρίζεται τις επιχειρήσεις του από εκεί, αλλά δεν θέλησε ποτέ να αντικαταστήσει τον έρωτα της ζωή του και η μητέρα της Ειρήνης έζησε χαρούμενη με τον Λουίτζι έως τον θάνατο τους.

Νηφάλιοι- ευαισθητοποιούμαστε σχετικά με τον αλκοολισμό

Την Τρίτη 31 Ιανουαρίου μας τίμησε με την επίσκεψη της η ΜΚΟ Νηφάλιοι, που δραστηριοποιείται στην πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με τον αλκοολισμό. Με μια σύντομη αλλά περιεκτική ομιλία της κυρίας Σιμέλη, πρώην αλκοολικής, ενημερωθήκαμε όχι μόνο για τους κινδύνους που έχει το αλκοόλ για την υγεία του αλκοολικού αλλά και για τις συνέπειες τις οποίες επιφέρει ο εθισμός του στην κοινωνική του ζωή και στην συναναστροφή του με το οικογενειακό του περιβάλλον. Μας μίλησε επίσης για την δική της ιστορία όσον αφορά το αλκοόλ και τον εθισμό της με αυτό. Σίγουρα θα είναι μια ομιλία που δεν θα ξεχαστεί. Ευχαριστούμε την ομάδα που αφιέρωσει λίγο από τον χρόνο της για να μας ενημερώσει σχετικά με ένα τόσο σοβαρό θέμα που πλήττει την σύγχρονη κοινωνία.
Βαλεντίνα Λυμπέρη, Α2

Η τιμή και το χρήμα- δέκα χρόνια μετά ( 6)

   Η Ειρήνη αποφάσισε μετά από το τσακωμό με τον Ανδρέα να φύγει από το σπίτι τους. Να πάει να ζήσει μόνη της σε ένα άλλο σπίτι και να δουλέψει για να μπορέσει να μεγαλώσει το παιδί που έχει στα σπλάχνα της, χωρίς να είναι εξαρτημένη ούτε από τον Ανδρέα ούτε από την οικογένεια της. Έτσι εκείνη ως μια γυναίκα δουλευταρού χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε να ψάχνει για δουλειά. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκε δουλειά στο σπίτι μιας ευκατάστατης οικογένειας ως οικιακή βοηθός. Καθώς νοίκιασε και ένα σπίτι με χαμηλό ενοίκιο προκειμένου να μπορέσει να τα βγάλει πέρα όταν φέρει στο κόσμο το παιδί της.

   Καθώς περνούσε ο καιρός η Ειρήνη βάραινε όλο και πιο πολύ. Έτσι η κα Μαρία ως μία καλόψυχη και συμπονετική γυναίκα της πρότεινε να ξενοικιάσει το σπίτι της και να πάει να ζήσει μαζί τους , και για να μην κουράζεται αλλά και για να έχει μία φυσιολογική κύηση χωρίς επιπλοκές. Η Ειρήνη στην αρχή αρνήθηκε γιατί ήταν μια ανεξάρτητη γυναίκα. Η κα Μαρία όμως επέμενε γιατί είχε περάσει τα ίδια με εκείνη και ήξερε πως ούτε ο άντρας, ούτε ο γιος της θα είχαν πρόβλημα μιας και όλοι είχαν δεθεί πολύ και η συμπάθεια όλων ήταν απεριόριστη για εκείνη. Μετά από πολύ συζήτηση με όλη την οικογένεια τελικά δέχτηκε

   Ύστερα από λίγους μήνες έφερε στο κόσμο ένα πανέμορφο και αξιολάτρευτο κοριτσάκι. Όσο περνούσε ο καιρός το κοριτσάκι της Ειρήνης μεγάλωνε και εκείνη συνέχισε να μένει και να δουλεύει στο σπίτι της οικογενείας. Ο γιος της κα Μαρίας και του κ. Αλεξάνδρου Κωνσταντίνος άρχισε να τρέφει συναισθήματα  για την Ειρήνη. Μετά από λίγο καιρό άρχισαν να έρχονται πιο κοντά και κατάλαβε πως κι εκείνη τον αγαπάει. Τότε πήγε στους γονείς του και τους ανακοίνωσε πως θα ήθελε να παντρευτεί την Ειρήνη αφού αγαπιούνται και είναι και οι δύο σε ηλικία γάμου. Εκείνοι δεν στάθηκαν εμπόδιο στην απόφαση του γιου τους και το είπαν και στην Ειρήνη η οποία δέχτηκε καθώς σκέφτηκε πως θα ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να παντρευτεί κάποιον που αγαπούσε κι εκείνη και τη κόρη της. Έτσι άρχισαν τις προετοιμασίες για το γάμο, έραψαν νυφικό, φορέματα και κουστούμια. Ένα μήνα αργότερα ο γάμος έγινε, το ζευγάρι πήγε σε μεγαλύτερο σπίτι μιας και η οικογένεια τους θα μεγάλωνε αφού η Ειρήνη ξανά ήταν έγκυος.

   Μετά από λίγα χρόνια η Ειρήνη με το Κωνσταντίνο έκανα ακόμα δύο παιδιά, την Μιχαέλα, την Αλεξία και τον Κίμωνα. Μία ηλιόλουστη μέρα αποφάσισαν να πάρουν τα παιδιά τους και να πάνε μία εκδρομή για να ξεκουραστούν από τις δουλειές τους στο γραφείο και να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους. Ύστερα από λίγες μέρες γύρισαν στο σπίτι τους και πήγαν στο γραφείο όπου ο Κωνσταντίνος έκλεισε μια συμφωνία με μια μεγάλη εταιρία οικοδόμησης σπιτιών. Τότε πήρε τα παιδιά και την γυναίκα του και πήγαν για φαγητό για να το γιορτάσουν. Όταν έφτασαν στο εστιατόριο και έκατσαν ξαφνικά η Ειρήνη πάγωσε μια και απέναντι τους καθόταν μια τετραμελής οικογένεια και νόμιζε πως ήταν ο Ανδρέας αλλά μετά από λίγη ώρα σταμάτησε να δίνει σημασία. Στη συνέχεια αυτός ο άντρας πήγε και μίλησε στο Κωνσταντίνο και του συστήθηκε ως Ανδρέας Ανδρέου. Τότε η Ειρήνη πάγωσε γιατί κατάλαβε πως τελικά ήταν όντως Εκείνος. Έτσι αναστατώθηκε και πήρε τα παιδιά και τον άνδρα της και έφυγαν. Ο Κωνσταντίνος τη ρώτησε τι είχε αλλά εκείνη είπε πως ήταν απλά μία μικρή αδιαθεσία. Την επόμενη μέρα η Ειρήνη είχε πάει τις κόρες της στη παιδική χαρά μιας και ο άντρας με το γιο τους είχαν πάει στη θάλασσα. Εκεί συνάντησε και τον Ανδρέα με τη γυναίκα και το γιό του. Όταν εκείνος πλησίασε για να της μιλήσει εκείνη απομακρύνθηκε, αλλά εκείνος επέμενε να την μιλήσει.

-Ειρήνη!!! Φώναξε

Εκείνη στάθηκε παγωμένη και γύρισε και του είπε:

-         Ανδρέα άκου! Έχουμε κάνει και οι δύο τις επιλογές μας και έχουμε φτιάξει τη ζωή μας και έχουμε κάνει οικογένεια  με τους ανθρώπους που πραγματικά μας αξίζουν.

Στην αρχή δεν πίστευε στα αυτιά του με όσα άκουγε αλλά τη κοίταξε στα μάτια και με βαρύ ύφος της είπε :

-Τόσα χρόνια σε έψαχνα, στεναχωριόμουν, πίστευα πως δεν θα ξαναέφτιαχνα τη ζωή μου γιατί σε αγαπούσα ασχέτως που δεν το έδειχνα και πίστευες πως ήθελα τη προίκα σου. Όμως βρέθηκε η Ελένη που με αγάπησε και κάλυψε το κενό που άφησες εσύ! Ίσως και να έχεις δίκιο. Ίσως να πρέπει να ξεχάσουμε το παρελθόν και να συνεχίσουμε τη ζωή μας με αυτούς τους ανθρώπους που έχουμε κάνει οικογένεια και τους αγαπάμε και μας αγαπάνε…

-Ωραία! Αντίο, και καλή συνέχεια στη ζωή σου.

-Αντίο…

Έτσι συνέχισαν κανονικά τη ζωή τους και κράτησαν τυπικές επαφές ως 2 καλοί γνωστοί.